Dom Pomocy Społecznej dla Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej Intelektualnie jest placówką opiekuńczą prowadzoną przez Zgromadzenie Sióstr Służebniczek NMP NP. Placówka mieści się na obrzeżach Tarnobrzega przy ruchliwej ulicy, jednakże duży teren w postaci ogrodów porośniętych drzewami i krzewami dają poczucie ciszy, spokoju i bezpieczeństwa jej mieszkańcom.

Placówka została założona w 1915 roku przez hrabinę Zofie Tarnowską i początkowo funkcjonowała jako ochronka dla osieroconych, zaniedbanych dzieci. W 1950 roku przekształcony został w dom dziecka, a w czasach komunizmu kiedy to odsuwano zgromadzenia zakonne od działalności wychowawczej decyzją Wydziału Oświaty został zmieniony w zakład specjalny dla dzieci niedorozwiniętych umysłowo.

Dom składa się z trzech połączony ze sobą budynków w których znajdują się 1, 2 i 3 osobowe pokoje urządzone według gustów i  dostosowane do indywidualnych potrzeb mieszkańców, łazienki przystosowane dla osób niepełnosprawnych, pokoje pobytu dziennego, kuchnia i jadalnie, kawiarnia, gabinet pielęgniarski, pralnia, pomieszczenia gospodarcze oraz strefa mieszkalna Sióstr. W budynku znajduje się także kaplica.

Ośrodek jest miejscem stałego pobytu, przeznaczonym dla chłopców i mężczyzn. Trafiają tu  osoby z różnym stopniem niepełnosprawności intelektualnej, często dotknięte także niepełnosprawnością ruchową i chorobami somatycznymi.

Aktualnie w ośrodku przebywa 67-miu podopiecznych w wieku od 6 do 67 lat. Mieszkańcy podzieleni są na pięć grup w zależności od stopnia niepełnosprawności, wieku oraz indywidualnych potrzeb danego mieszkańca tak aby w danym otoczeniu i grupie czuł się jak najlepiej. Niewielkie grupy dają opiekunom możliwość do lepszego poznania podopiecznych, indywidualnego podejścia do każdego z nich, oraz ułatwia zaspokajanie ich potrzeb.

Chłopcy objęci obowiązkiem szkolnym, których stan zdrowia na to pozwala uczęszczają na zajęcia do szkoły integracyjnej w Tarnobrzegu. Kilku podopiecznych objętych indywidualnym tokiem nauczania korzysta z zajęć na terenie placówki. Aby uatrakcyjnić pobyt w ośrodku i wyeliminować nudę z życia dnia codziennego, a przede wszystkim, aby pobudzać mieszkańców do wszelakich form aktywności wykwalifikowani pracownicy zapewniają różnorodne zajęcia w pracowniach terapeutycznych.

Podopieczni mogą korzystać z zajęć plastycznych podczas których rozwijają sprawność manualną, pobudzają wyobraźnię, pozwalają pozbyć się negatywnych emocji i zaspokajają potrzebę samorealizacji. Poznają proste techniki plastyczne, uczą się samodzielności. W efekcie powstają wspaniałe rysunki, prace malowane na kartonie, wyklejanki. Tutaj również wykonywane są stroiki, kartki okolicznościowe, figurki gipsowe.

Prowadzone są także zajęcia z muzykoterapii, które znacznie poprawiają samopoczucie i nastrój podopiecznych. Udział w tych zajęciach pozwala im na rozładowanie napięcia emocjonalnego, wyrażenia własnych emocji, łagodzi dolegliwości fizyczne i psychiczne. Daje możliwość odprężenia, oderwania się od codziennych zmartwień, a przede wszystkim jest okazją do dobrej zabawy.

Pod okiem muzykoterapeuty w DPS działa zespół „WC PLUS”, którego członkami są niepełnosprawni mieszkańcy. Chłopcy systematycznie ćwicząc przygotowują koncerty wokalno-muzyczne, którymi uświetniają zabawy w ośrodku jak i imprezy integracyjne poza domem. Zespół z dużymi sukcesami bierze udział w licznych konkursach i przeglądach artystycznych.

Chłopcy w ramach warsztatów teatralnych co roku z wielkim zaangażowaniem przygotowują jasełka, które wystawiane są w tutejszym kościele parafialnym i innych domach pomocy społecznej.

Ogromnym zainteresowaniem mieszkańców cieszą się zajęcia hipoterapeutyczne. Zakład posiada własną, niewielką stadninę koni. Codzienna rehabilitacja pod okiem specjalistów pozytywnie wpływa na sferę ruchową, sensoryczną, psychiczną i społeczną podopiecznych. Hipoterapia wzmacnia poczucie własnej wartości, stymuluje rozwój emocjonalny i budowanie pozytywnych kontaktów społecznych.

Ośrodek dysponuje niewielką pracownią komputerową. W pracowni tej mieszkańcy uczą się obsługi komputera, ćwiczą tu umiejętność pisania, obsługi poczty, korzystają z wyszukiwarek internetowych, portali społecznościowych i spędzają czas grając w gry komputerowe. Pracownia wyposażona jest w trzy stanowiska komputerowe z dostępem do Internetu.

Dla lubiących aktywne formy wypoczynku prowadzone są zajęcia sportowo-rekreacyjne, które podnoszą sprawność i kondycję fizyczną, rozładowując przy tym negatywne emocje. Mieszkańcy mają do dyspozycji salę gimnastyczną, boisko sportowe, siłownię, plac zabaw, rowery. Organizowane są towarzyskie mecze piłki nożnej, a najbardziej zaangażowani sportowcy biorą udział w różnego rodzaju zawodach i Spartakiadach odnosząc duże sukcesy.

Na terenie placówki Siostry  Służebniczki prowadzą niewielkie gospodarstwo ogrodnicze, w którym mieszkańcy domu bardzo chętnie pomagają. Poprzez pracę w ogrodzie nie tylko poznają gatunki roślin, uczą się je pielęgnować, mają bezpośredni kontakt z przyrodą, ale także korzystają ze zdrowych, ekologicznych produktów w postaci warzyw i owoców, które wykorzystywane są do codziennych posiłków.

Aby każdy z podopiecznych mógł poczuć się wyjątkowo uroczyście obchodzone są ich imieniny, rocznice urodzin, Sakramenty I Komunii św. i Bierzmowania a w Mikołajki każdy może liczyć na wymarzony prezent. Co roku hucznie obchodzony jest Dzień Dziecka, organizowane są ogniska, dyskoteki, zabawy andrzejkowe i choinkowe, wycieczki.  Podopieczni, których stan zdrowia na to pozwala biorą udział w kilkudniowych wyjazdach wakacyjnych na oazy, turnusy rehabilitacyjne, wycieczki krajoznawcze i zagraniczne.

Pomimo niepełnosprawności intelektualnej mieszkańców, Siostry Służebniczki  troszczą się o ich wymiar duchowy, przygotowują do sakramentów świętych, dbają o  praktyki religijne. Chłopcy mają możliwość udziału we mszy świętej i  nabożeństwach, uczą się kolęd i  pieśni religijnych, biorą udział w pielgrzymkach do znanych sanktuariów. Siostry dbają także o rozwój duchowy personelu organizując skupienia.

Zarówno Siostry prowadzące Dom, personel, zespół terapeutyczny wkładają dużo pracy i serca, aby zapewnić mieszkańcom jak najlepsze warunki do rozwoju, zaspokoić ich potrzeby bytowe, opiekuńcze i wspomagające pamiętając przy tym o komforcie psychicznym podopiecznych, poszanowaniu ich godności i prawa do prywatności. Praca ta wymaga dużej wrażliwości, cierpliwości, życzliwości, odpowiedzialności, a przede wszystkim gotowości niesienia pomocy.