NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ W PRAWIE

Ulga rehabilitacyjna po nowemu – omówienie najnowszych zmian wchodzących w życie z dniem 1 stycznia 2018 roku

W dniu 22 listopada 2017 roku Prezydent RP Andrzej Duda podpisał ustawę nowelizującą przepisy
o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe przepisy zaczną obowiązywać z dniem 1 stycznia 2018 roku.

 

Znowelizowana ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych (ustawa z dnia 26 lipca 1991 roku
w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 roku – dalej zwaną „ustawą”), przynosi szereg istotnych zmian, w tym znacząco rozszerza zakres stosowania ulgi rehabilitacyjnej. W odniesieniu do osób niepełnosprawnych, ustawodawca zdecydował się na poszerzenie zakresu stosowania ulgi,
w zakresie możliwości odliczenia wydatków na psa asystującego, używania samochodu oraz kwoty dochodu, jaki może uzyskać osoba niepełnosprawna.

Pierwsza ze zmian rozszerza krąg osób, które będą mogły odliczyć wydatki na utrzymanie psa asystującego. Zmiana dotyczy pkt 8 w art. 26 w ust. 7a ustawy na podstawie którego obecnie osoby niepełnosprawne będące osobami niewidomymi lub niedowidzącymi zaliczonymi do I lub II grupy inwalidztwa oraz osoby z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczone do I grupy inwalidztwa mogą odliczyć od dochodu wydatki na utrzymanie psa asystującego do wysokości 2 280,00 złotych. Natomiast od dnia 1 stycznia 2018 roku z tego odliczenia będą mogły skorzystać wszystkie osoby niepełnosprawne posiadające psa asystującego.

Druga zmiana, upraszcza znacząco zasady odliczania wydatków poniesionych przez osoby niepełnosprawne z tytułu korzystania z samochodu osobowego. Obecnie w ramach ulgi rehabilitacyjnej możliwość odliczenia z tytułu wydatków związanych z koniecznym przewozem samochodem osobowym na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne obwarowane jest licznymi uwarunkowaniami, od których spełnienia uzależniona jest możliwość zastosowania takiego odliczenia (szerzej ten temat poruszaliśmy
w numerze czerwcowym). Osoby niepełnosprawne zaliczone do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnik mający na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, posiadające samochód osobowy (stanowiący ich własność/współwłasność), mogą odliczyć wydatki związane z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne, w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2 280,00 złotych. Zmiana wprowadza rozszerzenie stosowania tego odliczenia i daje możliwość odliczenia od dochodu wydatków poniesionych nie tylko na cele rehabilitacyjne ale także wydatków związanych
z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych. Likwidacji ulega ograniczenie dotyczące zabiegów rehabilitacyjnych oraz rozszerzenie prawa do odliczenia do wszystkich osób niepełnosprawnych bez względu na posiadaną grupę inwalidzką. W uzasadnieniu projektowanej zmiany, ustawodawca wskazuje, że zmiana ta przyczyni się do ułatwienia codziennego życia, bowiem oprócz zabiegów rehabilitacyjnych osoby te wykorzystują samochód na przejazdy do lekarza, pracy czy na zakupy. Co ważne, zmiany te będą miały zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2017 roku.

Trzecia zmiana, w zakresie ulgi rehabilitacyjnej, wchodząca w życie z dniem 1 stycznia 2018 roku, dotyczy podniesienia do 10 080,00 złotych kwoty wydatków na cele rehabilitacyjne osób niepełnosprawnych, jaką podatnik mający na utrzymaniu te osoby może odliczyć od swojego dochodu. Obecnie podatnik mający na utrzymaniu osoby niepełnosprawne może odliczyć od swojego dochodu wydatki poniesione na cele rehabilitacyjne tych osób, jeżeli w roku podatkowych dochody tych osób nie przekroczą kwoty 9 120,00 złotych. Kwota ta od wielu lat nie była w żaden sposób waloryzowana. Ustawodawca uznał za zasadne podniesienie tej kwoty do kwoty odpowiadającej 12- krotności renty socjalnej, która obecnie wynosi 840,00 złotych miesięcznie, co rocznie daje kwotę 10 080,00 złotych. Dodatkowo odwołanie się w znowelizowanym przepisie do tej wartości spowoduje, iż w przypadku waloryzacji renty socjalnej ulegnie także zmianie wysokość kwoty uprawniającej podatnika do odliczenia wydatków poniesionych na rehabilitację osoby niepełnosprawnej pozostającej na jego utrzymaniu.

Co ważne, do dochodów osoby niepełnosprawnej pozostającej na utrzymaniu podatnika nie wlicza się alimentów na rzecz dzieci: małoletnich, bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną, do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach.